Twee kanten van dezelfde medaille

Volgens het International Cocoa Initiative werken 1,56 miljoen kinderen in de cacao-industrie in Ivoorkust en Ghana, de landen die de meeste cacao produceren. Hoewel kinderarbeid complex is en kinderen vaak hun ouders op het land helpen, kan het zeer schadelijk zijn voor hun gezondheid, ontwikkeling en educatie.

De kern van het probleem is armoede. Naar schatting verdienen cacaoboeren in Ghana en Ivoorkust gemiddeld 0,67 euro per dag, een futiel bedrag dat hen in een situatie van absolute armoede duwt. De economische context dwingt hen hun cacao te verkopen tegen prijzen die niet eens de productiekosten dekken. Daarenboven zorgt de inflatie waar we wereldwijd mee kampen ook in West-Afrika voor een stijging van de prijzen van onze dagelijkse levensbehoeftes. De kosten voor levensonderhoud met name in Ivoorkust, zijn met 14 procent gestegen en de productiekosten voor de cacaoteelt zijn helemaal losgeslagen. De prijzen voor kunstmest bijvoorbeeld, stegen met wel 50 tot 60 procent. Je hoeft geen wiskundige te zijn om te begrijpen dat dit producenten alleen maar verder in de armoede drijft.

De cacaomarkt is 130 miljard dollar waard, maar slechts 6% van dit bedrag bereikt de producenten. Daarom proberen ze hun inkomen op alle mogelijke manieren te verhogen. Sommigen zien zich genoodzaakt tot kinderarbeid.

Het engagement van Beyond Chocolate

De problematiek van kinderarbeid in de cacao-industrie is al lang bekend, dat geldt ook voor de oplossingen die zijn ontwikkeld. Reeds in 2001 werd met het Harkin Engel Protocol (vrijwillig publiek-privaat partnerschap om de ergste vormen van kinderarbeid uit te bannen) beoogd kinderarbeid uit te bannen. Meer dan twintig jaar later moet worden vastgesteld dat het protocol een dode letter is gebleven en dat kinderarbeid in de cacaosector nog steeds een harde realiteit is. Dit trieste feit heeft Beyond Chocolate, het Belgische samenwerkingsverband voor een duurzame chocolade-industrie, ertoe aangezet zich in te zetten voor de bestrijding van kinderarbeid. Dit komt bovenop de andere verbintenissen van het partnerschap, zoals een leefbaar loon voor alle producenten die cacao leveren aan de Belgische markt.

Wetgeving in zicht

Ook politiek vlak is er een hernieuwd bewustzijn. Dit geldt met name in het kader van de voorbereiding van de Belgische en Europese wetgeving inzake de zorgplicht van ondernemingen.

De regeringen van Ghana en Ivoorkust nemen ook belangrijke maatregelen, zoals de goedkeuring van het "Decent Income Differential (DID)", dat bedrijven verplicht een premie van 400 dollar per ton te betalen om de terugkerende armoede van cacaoproducenten, en dus kinderarbeid, te bestrijden.

De rol van de consument

Gezien de recente ontwikkelingen is er licht aan het einde van de tunnel. Het zal echter enige tijd duren vooraleer de effecten van de oplossingen voelbaar zijn. Ook consumenten hebben een rol te spelen hebben door bewust te kiezen voor faire chocolade die de cacaoproducenten eerlijk vergoedt.

Alternatieven zoals Fairtrade chocolade helpen de endemische armoede onder cacaoboer.inn.en en kinderarbeid bestrijden. De enige manier om dingen in beweging te krijgen is dat een maximaal aantal consumenten deze alternatieven steunen.

Laat ons dus kiezen voor eerlijke chocolade, zodat chocolade een product wordt dat alle kinderen ten goede komt, niet alleen de onze.