Een cacaoproducent in West-Afrika, een hele dag. Deze vraag stond in 2018 centraal tijdens Week van de Fair Trade. Van 3 tot 13 oktober zag je onze berichten op tv, online, op sociale media en… we hebben ook wat verrassingen uit onze mouw geschud.
Verschillende inspanningen van de industrie en andere spelers in de sector om cacao duurzamer te maken, kunnen geen leefbaar inkomen garanderen voor de cacaoproducent. Daarbij komt dat de prijs van cacao in 2017 op een historisch laag punt stond, wat een extra en onhoudbare last voor de producenten betekende. Als gevolg hiervan blijft de meerderheid van de cacaotelers in extreme armoede leven. Dat werkt de opkomst van lokale problemen, zoals kinderarbeid en massale ontbossing, nog meer in de hand.
De situatie is vooral zorgwekkend in Ivoorkust en Ghana, twee landen die samen meer dan 60% van alle cacao produceren die beschikbaar is op de wereldmarkt. Hun cacao mag dan wel heel begeerd zijn, maar paradoxaal genoeg leeft de meerderheid van deze producenten van minder dan 67 eurocent per dag.
67 CENT per dag, dat komt overeen met de extreme armoedegrens die gedefinieerd is door de Wereldbank voor Ivoorkust. Producenten moeten een betere prijs ontvangen voor hun cacao. Zolang ze geen leefbaar inkomen hebben, zal de cacaosector niet duurzaam zijn.
Fairtrade gecertificeerde cacaoproducenten in West-Afrika verkopen gemiddeld slechts 30% van hun oogst onder Fairtrade voorwaarden. Wat overblijft moet verkocht worden via de conventionele markt; dus zonder de voordelen en garanties die eerlijke handel biedt. De verkoop van Fairtrade cacao groeit wereldwijd, en ook in België is het aan een opmars bezig: gemiddeld +27% de afgelopen 4 jaar. Maar het marktaandeel van Fairtrade cacao blijft in ons land liggen onder de 1%.
Fairtrade biedt cacaoboeren de garantie van een minimumprijs – die de productiekosten dekt in geval van een prijsdaling – en de toekenning van de Fairtrade premie, een bedrag dat wordt betaald bovenop de prijs. Die premie kunnen boeren herinvesteren in hun productie, en de ontwikkeling van hun gemeenschap. Deze garanties beschermen producenten tegen de nadelige gevolgen van prijsschommelingen. Maar we moeten nóg een stap verder durven gaan. Fairtrade startte daarom een breed consultatieproces in aanloop naar de herziening van de cacaoprijs – die herziening mikt op een leefbaar inkomen voor cacaoboeren, vooral in West-Afrika. We moeten een versnelling hoger schakelen: voor Fairtrade heeft het veiligstellen van een leefbaar inkomen voor producenten de hoogste prioriteit
Het leefbaar inkomen is een inkomen waarmee een gezin minstens in zijn basisbehoeften kan voorzien, zoals voldoende voedzaam eten, fatsoenlijke huisvesting, kleiding, medische zorg, scholing, transport en een kleine financiële buffer. Dat is een universeel recht, zoals aangegeven in artikel 23 van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens: “Eenieder, die arbeid verricht, heeft recht op een rechtvaardige en gunstige beloning, welke hem en zijn gezin een menswaardig bestaan verzekert...”.
Iedereen kan meehelpen, elk op z’n eigen manier:
Download hier onze cacaobrochure.
Of je nu één van onze filmpjes deelde, een actie organiseerde in je gemeente of extra veel Fairtrade producten kocht in je supermarkt via één van de talloze promoties, we willen je heel hard bedanken! Spotte je ons filmpje voor de KUL al? Daar verrastten we de studenten door hun prof voor één keer ook voor 67 cent te laten werken. Ook bedrijven en universiteiten zetten hun beste beentje voor. Hoe dat laatste eruit ziet lees je hier. Stiekem benieuwd naar de gezichten achter al deze acties? Neem dan een kijkje op onze Facebookpagina.